donderdag, september 23, 2004

PET in PET

Bij het inladen van het winkelkarretje gaan er vrij vlot 6 flessen water van 1,5 liter achter het stoeltje aan een zijde. Ook aan de andere zijde en rond het zitje kan je heel wat bagage kwijt.

zaterdag, september 18, 2004

Magazine of 'De Standaard' 1ste pagina 18 septmber 2004

dinsdag, september 14, 2004

Velomobielentestweekend 11 en 12 september 2004

Ook in het weekend nog vroeg opstaan. Maar dat nemen we er graag bij. Het is immers een hoogdag voor de velomobielliefhebbers. Reservekledij in een waterdichte tas, vlies en regenjas mee om een ganse dag buiten te staan en natuurlijk drinken om de kristallen uit de niertjes te houden. Keukenklok zegt 20 voor 8, ik trek de Versatile dicht en ben op weg.
Wind tegen naar Gent. De rit duurt ongeveer 2 uur en 20 minuten. Juist 10 uur als ik de 'Blaarmeersen' indraai. Ik had nochtans aan Dries beloofd om een kwartiertje vroeger te komen. Door de plaatjes 'velodroom' te volgen kom ik zoals Alice, in Wonderland. Daar staan ze... de velomobielen voor het testweekend!
In het witte tentje kunnen de deelnemers zich inschrijven en hun badge afhalen. Die badge wordt dan aan de begeleider van een velomobiel afgegeven om enkele rondjes mee te toeren. Tevens ondertekenen de deelnemers een formulier dat ze toegebrachte schade aan het voertuig gaan vergoeden. Op de foto een heer die vanuit Illinois in de Verenigde Staten speciaal is overgevlogen om de velomobielen te testen. Misschien denkt U nu: waanzinnig. Maar dat is het niet als je besluit je auto weg te doen en over te schakelen op een velomobiel. Met die winst kan je veel over en weer vliegen na enkele jaren.

VRT: Radio 1 - reporter

Naast 'De Standaard' (artikel verschijnt volgend weekend in het bijgevoegde magazine), was er ook een reporter van radio 1. Hij maakte een ritje in de alleweder en intervieuwde een aantal mensen. Het sfeerbeeld kan je nog steeds beluisteren als je naar www.radio1.be surft, 'brood en spelen'. Spijtig dat het geen kleurenradio is... (zie foto met de drie velomobielen in geel, rood, aquamarijn).
125 rijders hebben op mijn stoeltje gezeten. Geen enkele piloot heeft brokken gemaakt, er is zelfs geen krasje op de buitenzijde. Een bedankje alvast aan al die mensen die zo zorgzaam met de velomobielen zijn omgegaan. Een sfeerbeeld op de foto met WAW (rood), Versatile, en Leitra (wit). Deze laatste wordt in Denemarken gemaakt. Er zijn mensen die een vol uur vragen aan je stellen. Een gezellig en gemoedelijk sfeertje, zondag zonovergoten...
De parking-oost was met linten afgespannen en de jonge testrijders haalden op de rechte stukken met de Versatile al gauw 30 per uur. Afremmen voor de volgende bocht voorkwam waarschijnlijk ook te hoge snelheden en ongevallen. Met mijn velomobiel is in het weekend op de parking 250 km gereden! Zondag was hij continu in gebruik en was er een rijtje wachtenden van 3 tot 4 man, waar je dan weer een praatje mee kon maken.
Ook de aerorider was van de partij. Een gele en bruine versie. Hier zie je Wouter wegzoeven. Door de ondersteunende motor kom je snel in de verleiding om niet meer te gaan trappen. Trappen alleen is zwaar, je moet een 70 kg wegend voertuig in gang zetten. Een bijzonder mooie vormgeving is het zeker.
Zondag was ook een Fransman van de partij. Hij kwam uit het zuiden van Frankrijk en zocht een velomobiel met elektrische ondersteuning om in heuvelachtig gebied rond te rijden. Ook een man uit Slovakije met baard en hoed was een kleurrijk figuur en gaf samen met de Amerikaan een exotisch tintje aan het gebeuren. Om 17.30 uur werd er afscheid genomen met nog enkele foto's en de reis huiswaarts aangevat. 60 km langs de dijken van de Schelde in juist geen twee uur. En zeggen dat er vandaag mensen 7 uur in hun wagen in de file rond Brussel hebben gestaan. Dan geeft een velomobiel een vrij gevoel.

woensdag, september 01, 2004

Door politie aan de kant gezet.

Gisterennamiddag met de Versatile van Waasmunster naar Gent en terug (96,6 km) gereden.

In Melle in de Fraterstraat (fietspad aan de linkerzijde) steekt een dame in witte monovolume me voorbij, draait het raampje open en roept iets van een fietspad. Ik rij rustig verder en begin wat op snelheid te komen. Ik zie ze verder stoppen en de deur openzwaaien. Die gaat me toch niet tegenhouden door er dwars voor te gaan liggen... blijkt dat een politieagente te zijn. Terwijl ik tegen een 42 km per uur passeer roept ze: 'Zet je aan de kant'. Of ze geschoten zou hebben als ik het niet deed, weet ik niet. In ieder geval rem ik uit alle macht en zet me wat verder op een parkeerplaats. Zij, terwijl het schrijfgerief wordt bovengehaald,: 'dat is toch een fiets, daar moet je mee op het fietspad'. Ik: 'neen, daar moet je niet mee op het fietspad. ' Zij: 'wie zegt dat?' Ik: 'de wet...breder dan 75 cm en drie wielen! Tenzij de politie je aanmaant om op het fietspad te rijden, maar ik kon niet weten dat U een agente was (geen typische politieauto en van de dame alleen het hoofd te zien)'. Zij: 'toch gevaarlijk'. Ik: 'er zit een vlaggetje op en vindt U het dan niet gevaarlijk als ik 40 tot 50 per uur op zo'n fietspad rij?' Zij: 'mmm...ik zal eens nakijken of je daar mee op de baan mag...' En weg was ze in haar auto.
Had ze vorige week maar de krant gelezen...
Eens vragen aan Johan Vrielink of die kogelvrije velomobielen wil bouwen...

Tussendoortje: voor de nieuwe opname van 'Flikken' (VRT, en ook in Nederland te volgen) wordt op 15 september een ligfiets gebruikt in een scene.